როგორ უნდა უყურებდეს ქრისტიანი ეკლესიისა და სახელმწიფოს გამიჯვნას?
უპასუხე ეკლესიისა და სახელმწიფოს გამიჯვნის საკითხმა დიდი დებატები გამოიწვია. რევიზიონისტი ისტორიკოსებისთვის გავრცელებული რიტორიკის მიუხედავად, ამერიკის დამფუძნებელი მამები არ ცდილობდნენ რელიგიის აღმოფხვრას. მართლაც, დამოუკიდებლობის დეკლარაციაზე ხელმომწერთა აბსოლუტური უმრავლესობა თავს რელიგიურ კაცად თვლიდა. შეიძლება გასაკვირი იყოს იმის გაგება, რომ არსად კონსტიტუციაში ნათქვამია ეკლესიისა და სახელმწიფოს გამიჯვნა გამოჩნდება. ეკლესიის/სახელმწიფოს გამიჯვნის იდეა წარმოიშვა თომას ჯეფერსონის მიერ დაწერილი წერილიდან. ისევ, რევიზიონისტების პროპაგანდის საწინააღმდეგოდ, ჯეფერსონის მიზანი იყო რელიგიური თავისუფლებების დაცვა ინტრუზიული მთავრობისგან! ჯეფერსონი ან აშშ-ს კონსტიტუციის სხვა შემქმნელები არანაირად არ ცდილობდნენ ამერიკელების რელიგიური საქმიანობის შეზღუდვას.
ამერიკელები ცხოვრობენ კონსტიტუციურ რესპუბლიკაში და არა თეოკრატიაში - და ეს კარგი მიზეზია. სახელმწიფოს მიერ სანქცირებული ეკლესიები ისტორიულად ხელისუფლების მარიონეტებად იქცნენ. სახელმწიფო ეკლესიების მქონე ქვეყნებში, მცდარი ადამიანის განკარგულებები უპირატესობას ანიჭებს წმინდა წერილის შთაგონებულ სწავლებებს. როდესაც სახელმწიფო არის ეკლესიის მეთაური, სახარების მთლიანობა ძალიან ადვილად ირღვევა.
ქრისტიანებს უხარიათ ეკლესიისა და სახელმწიფოს გამიჯვნა, რადგან გამიჯვნა რელიგიური თავისუფლების დასაცავად არის შექმნილი. უფლებათა ბილის პირველ ნაწილში ნათქვამია, რომ კონგრესმა არ უნდა მიიღოს კანონი, რომელიც პატივს სცემს რელიგიის დაწესებულებას ან კრძალავს მის თავისუფალ განხორციელებას. ეს ფორმულირება არის დიქტატორული საღვთო რომის იმპერიის და მეფე ჰენრი VIII-ის ძალაუფლების ხელში ჩაგდების შედეგი 1534 წლის უზენაესობის აქტში მიღებული გაკვეთილებიდან. პირველი შესწორების მიზანი იყო არა ქვეყნის რელიგიისგან გათავისუფლება, არამედ იმის უზრუნველყოფა, რომ ფედერალურმა მთავრობამ არ შეარჩია რელიგია და არ მისცე მას ექსკლუზიური მხარდაჭერა. ამერიკელებს თავისუფლად შეუძლიათ თაყვანი სცენ როგორც მათ სურთ.
კიდევ ერთი გავრცელებული მცდარი წარმოდგენა არის ის, რომ მორწმუნე მამაკაცებსა და ქალებს პოლიტიკაში ჩარევის საქმე არ აქვთ. მაგრამ საიდუმლო არ არის, რომ ჯორჯ ვაშინგტონი იყო Truro Parish-ის, მისი ადგილობრივი საეპისკოპოსო ეკლესიის აქტიური წევრი. რესპუბლიკის ადრეულ დღეებში ეკლესია იკრიბებოდა კაპიტოლიუმის შენობაში - ეკლესია, რომელსაც ესწრებოდა ყველა ხალხი, თომას ჯეფერსონი. ინაუგურაციის დასრულებიდან ერთი წლის განმავლობაში ჯეფერსონმა დაიწყო ეკლესიის მსახურებებზე დასწრება წარმომადგენელთა პალატაში. . . . მისი ადმინისტრაციის მთელი პერიოდის განმავლობაში ჯეფერსონი ნებადართული იყო საეკლესიო მსახურება აღმასრულებელი ხელისუფლების შენობებში. სახარება ასევე იქადაგებოდა უზენაესი სასამართლოს პალატებში (რელიგია და ამერიკის რესპუბლიკის დაარსება: რელიგია და ფედერალური მთავრობა, ნაწილი 2, www.loc.gov/exhibits/religion/rel06-2.html, წვდომა 4/13/ 20).
ქრისტიანმა ეკლესიისა და სახელმწიფოს გამიჯვნა სიკეთედ უნდა მიიჩნიოს. მათ, ვისაც ეკლესიისა და სახელმწიფოს შერწყმა სურთ, ამას ჩვეულებრივ აკეთებენ, რადგან ფიქრობენ, რომ ქრისტიანობას შეუძლია დაეხმაროს ბოროტების აღმოფხვრაში, თუ ეკლესია არის პასუხისმგებელი. მაგრამ ისტორია გვიჩვენებს, რომ ეკლესიისა და სახელმწიფოს შერწყმა იწვევს კორუფციას, ტოტალიტარიზმს და ჩაგვრას. ქრისტიანებს შეუძლიათ და უნდა იყვნენ ჩართულნი პოლიტიკურ პროცესში, ისევე როგორც ნებისმიერ სხვას. მაგრამ იესომ თქვა: ჩემი სამეფო ამქვეყნიური არ არის (იოანე 18:36) და ქრისტიანებს ესმით, რომ ქრისტიანობის აღსრულება ეროვნული ეკლესიის მეშვეობით არ არის პასუხი მსოფლიოს პრობლემებზე. აშშ-ს კონსტიტუციით მთავრობაზე დაწესებული შეზღუდვები გონივრულია და შექმნილია ინდივიდების რელიგიური თავისუფლების შესანარჩუნებლად.
გირჩევთ
