უნდა იმუშაოს ქრისტიანმა იქ, სადაც ალკოჰოლი და თამბაქო იყიდება?

რამდენიმე საკითხია გასათვალისწინებელი, როდესაც ვცდილობთ ვუპასუხოთ კითხვას, უნდა იმუშაოს თუ არა ქრისტიანმა იქ, სადაც იყიდება ალკოჰოლი და თამბაქო. პირველ რიგში, უნდა განვიხილოთ, რას ამბობს ბიბლია ალკოჰოლსა და თამბაქოზე. მეორე, ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ ჩვენი პირადი რწმენა ამ ნივთიერებების შესახებ. და ბოლოს, რჩევა უნდა მივიღოთ სხვა ქრისტიანებისგან, რომლებსაც შეიძლება მეტი გამოცდილება ჰქონდეთ ამ სფეროში. ბიბლია ცალსახად არ კრძალავს ალკოჰოლის ან თამბაქოს მოხმარებას, მაგრამ არის რამდენიმე მუხლი, რომელიც ვარაუდობს, რომ ქრისტიანებმა თავი უნდა აარიდონ ამ ნივთიერებებს. მაგალითად, 1 კორინთელთა 6:12-ში პავლე წერს: „ჩემთვის ყველაფერი ნებადართულია, მაგრამ ყველაფერი არ არის სასარგებლო“. ეს მუხლი გვთავაზობს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ შეიძლება გვქონდეს რაიმეს გაკეთების თავისუფლება, ამის გაკეთება შეიძლება არ იყოს გონივრული ან სასარგებლო. გარდა ამისა, იგავების 20:1-ში ნათქვამია: „ღვინო დამცინავია, ლუდი კი ჩხუბი; ვინც მათ აცდენს, ბრძენი არ არის“. ეს ლექსი გვაფრთხილებს, რომ ალკოჰოლს შეუძლია შეცდომაში შეგვიყვანოს და გვაიძულებს ვიმოქმედოთ არაგონივრული ან სასარგებლო. საბოლოო ჯამში, უნდა იმუშაოს თუ არა ქრისტიანმა იქ, სადაც ალკოჰოლი და თამბაქო იყიდება, დამოკიდებულია პირად რწმენაზე. თუ ჩვენ თავს დარწმუნებულნი ვგრძნობთ, რომ არასწორი იქნებოდა ჩვენთვის ასეთ გარემოში მუშაობა, მაშინ, ალბათ, უნდა მოვერიდოთ მას. თუმცა, თუ ასე თუ ისე მტკიცედ არ განვიცდით ამას, მაშინ შეიძლება კარგი იყოს ასეთ გარემოში მუშაობა. ასევე მნიშვნელოვანია რჩევის მოძიება სხვა ქრისტიანებისგან, რომლებსაც შეიძლება ჰქონდეთ მეტი გამოცდილება ამ საკითხთან დაკავშირებით.

უპასუხე





ეს ის საკითხია, რომელსაც ბევრი ქრისტიანი ებრძვის, რადგან ისინი თავს დარწმუნებულნი გრძნობენ, რომ მაღაზიაში მუშაობით, რომელიც ყიდის ალკოჰოლს და თამბაქოს, ისინი გარკვეულწილად ამხნევებენ ან აძლევენ სხვებს ცოდვის საშუალებას დალევით და მოწევით. მიუხედავად იმისა, რომ ბიბლია დუმს ალკოჰოლისა და თამბაქოს გაყიდვის საკითხზე, არსებობს ბიბლიური პრინციპები, რომლებიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას ამ კითხვაზე.



ბევრს სჯერა, რომ სიგარეტის მოწევა ცოდვაა, რადგან ის განზრახ ზიანს აყენებს სხეულს. თუმცა, გადაჭარბებული კვება, რომელიც ბევრად უფრო გავრცელებულია, ვიდრე მოწევა, ყოველ შემთხვევაში, აშშ-ში, ისეთივე ცოდვილია, თუ არა უფრო მეტად, ბიბლიური ბრძანებების გამო, რომ თავიდან ავიცილოთ სიხარბე (იგავები 23:2, 20). ნიშნავს თუ არა ეს, რომ რესტორნის მიმტანები და სწრაფი კვების თანამშრომლები სხვებს ცოდვაში აყენებენ მსუყე, მსუყე საკვების მიყიდვით?



ალკოჰოლის საკითხი ცოტა განსხვავებულია. ღვინის და/ან ალკოჰოლის დალევა ბიბლიაში ცოდვად არ არის მოხსენიებული. ცოდვა არის ღვინით დალევა, რომელშიც ზედმეტია (ეფესოელები 5:18). დაფიქრდით, რომ თავად იესომ დალია ვაზის ნაყოფი და პავლემ ღვინის დალევა ურჩია თავის სტუდენტს, ტიმოთეს (1 ტიმოთე 5:23). მომხმარებლების პასუხისმგებლობაა თავად განსაზღვრონ, როდის უნდა შეწყვიტონ სასმელი, ამიტომ სასმელზე პასუხისმგებლობა ეკისრება სასმელს და არა მიმწოდებელს.





რა თქმა უნდა, ზოგიერთ სიტუაციაში, როდესაც ადამიანი აშკარად უკვე ნასვამ მდგომარეობაშია, ან სიტუაციებში, რომლებიც არღვევს კანონს, არასწორი იქნება ალკოჰოლის მიყიდვა მთვრალზე, ან ალკოჰოლის ან თამბაქოს მიყიდვა არასრულწლოვანებისთვის. თუმცა, ყოველდღიურ სამუშაო გარემოში ალკოჰოლის გაყიდვა უფრო ცოდვილი არ არის, ვიდრე სასურსათო მაღაზიაში მუშაობა. მაგრამ გარდა ამ გარემოებებისა, სასმელის პასუხისმგებლობაა მისი მიღების რეგულირება და არა გამყიდველი. ასევე ინდივიდის პასუხისმგებლობაა გადაწყვიტოს, არის თუ არა მოწევა ან ზედმეტი ჭამა საზიანო მისი ჯანმრთელობისთვის და შესაბამისად იმოქმედოს.



მოკლედ, მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს წმინდა წერილობითი მანდატი ალკოჰოლის ან თამბაქოს გაყიდვის წინააღმდეგ, ნამდვილად არის გასათვალისწინებელი რამ, რამაც შესაძლოა ქრისტიანისთვის არასწორი არჩევანი გახადოს ამ გარემოში მუშაობა. თუ ადამიანი სულიწმიდის მიერ ალკოჰოლის ან თამბაქოს გაყიდვის ბრალდებას გრძნობს, შესაძლოა უფალი ლაპარაკობს და დროა კარიერის შეცვლა. ქრისტიანებმა უნდა მოიქცნენ თავიანთი რწმენის შესაბამისად, როდესაც საქმე ეხება ასეთ საკითხებს, დაეყრდნონ ჩვენს სინდისს, რომ მოიწონოს ან არ მოიწონოს ჩვენი ქმედებები. პავლე მიმართავს იმავე პრინციპს იმის თაობაზე, იყო თუ არა მორწმუნეებისთვის კერპებისთვის შეწირული საკვების მირთმევა სწორი: ნეტარია ის ადამიანი, რომელიც არ განსჯის საკუთარ თავს იმით, რასაც მოიწონებს. მაგრამ ვისაც ეჭვი ეპარება, მსჯავრდებულია, თუ ჭამს, რადგან მისი ჭამა რწმენისგან არ არის; და ყველაფერი, რაც რწმენიდან არ მოდის, ცოდვაა (რომაელთა 14:22-23). საბოლოო ჯამში, გადაწყვეტილება უნდა იქნას მიღებული სიბრძნის ლოცვით, რომელსაც ღმერთი გვპირდება, რომ მისცემს ყველას შეცდომის აღმოჩენის გარეშე (იაკობი 1:5).