რა არის აღთქმები ბიბლიაში?

რა არის აღთქმები ბიბლიაში? უპასუხე



ბიბლია საუბრობს შვიდ სხვადასხვა შეთანხმებაზე, რომელთაგან ოთხი (აბრაამის, პალესტინის, მოზაიკის, დავითის) ღმერთმა ისრაელ ერთან დადო. ამ ოთხიდან სამი უპირობო ხასიათისაა; ანუ, მიუხედავად ისრაელის მორჩილებისა თუ დაუმორჩილებლობისა, ღმერთი მაინც შეასრულებს ამ აღთქმებს ისრაელთან. ერთ-ერთი აღთქმა, მოზაიკის შეთანხმება, პირობითი ხასიათისაა. ანუ, ეს შეთანხმება მოიტანს ან კურთხევას ან წყევლას, რაც დამოკიდებულია ისრაელის მორჩილებაზე ან დაუმორჩილებლობაზე. სამი შეთანხმება (ადამის, ნოეს, ახალი) დადებულია ღმერთსა და ზოგადად კაცობრიობას შორის და არ შემოიფარგლება მხოლოდ ისრაელის ერით.



ადამის აღთქმა შეიძლება ორ ნაწილად განვიხილოთ: ედემის შეთანხმება (უდანაშაულობა) და ადამური შეთანხმება (მადლი) (დაბადება 3:16-19). ედემის შეთანხმება გვხვდება დაბადების 1:26-30-ში; 2:16-17. ედემის შეთანხმება ასახავდა ადამიანის პასუხისმგებლობას შემოქმედების წინაშე და ღვთის მითითებას სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხესთან დაკავშირებით. ადამური შეთანხმება მოიცავდა კაცობრიობის წინააღმდეგ გამოცხადებულ წყევლას ადამისა და ევას ცოდვის გამო, ისევე როგორც ღვთის უზრუნველყოფა ამ ცოდვისთვის (დაბადება 3:15).





ნოეს შეთანხმება იყო უპირობო შეთანხმება ღმერთსა და ნოეს (კონკრეტულად) და კაცობრიობას (ზოგადად) შორის. წარღვნის შემდეგ ღმერთი დაჰპირდა კაცობრიობას, რომ აღარასოდეს გაანადგურებდა მთელ დედამიწაზე არსებულ სიცოცხლეს წარღვნის გზით (იხ. დაბადების თავი 9). ღმერთმა მისცა ცისარტყელა, როგორც აღთქმის ნიშანი, დაპირება, რომ მთელი დედამიწა აღარასოდეს დაიტბორება და შეხსენება, რომ ღმერთს შეუძლია და განსჯის ცოდვას (2 პეტრე 2:5).



აბრაამის შეთანხმება (დაბადება 12:1-3, 6-7; 13:14-17; 15; 17:1-14; 22:15-18). ამ შეთანხმებაში ღმერთმა ბევრი რამ აღუთქვა აბრაამს. მან პირადად დაჰპირდა, რომ აბრაამის სახელს დიდს გახდის (დაბადება 12:2), რომ აბრაამს ეყოლება მრავალი ფიზიკური შთამომავალი (დაბადება 13:16) და რომ ის იქნებოდა მრავალი ერის მამა (დაბადება 17:4-5). ). ღმერთმა ასევე დაპირებები მისცა ერს, რომელსაც ისრაელი ჰქვია. სინამდვილეში, აბრაამის შეთანხმების გეოგრაფიული საზღვრები არაერთხელ არის ჩამოყალიბებული დაბადების წიგნში (12:7; 13:14-15; 15:18-21). აბრაამის შეთანხმების კიდევ ერთი დებულება არის ის, რომ მსოფლიოს ოჯახები აკურთხებენ აბრაამის ფიზიკური ხაზით (დაბადება 12:3; 22:18). ეს არის მითითება მესიაზე, რომელიც აბრაამის შტოდან იქნებოდა.



პალესტინის შეთანხმება (მეორე რჯული 30:1-10). პალესტინის შეთანხმება, ან მიწის შეთანხმება, აძლიერებს მიწის ასპექტს, რომელიც დეტალურად იყო აღწერილი აბრაამის შეთანხმებაში. ამ შეთანხმების პირობების თანახმად, თუ ხალხი არ დაემორჩილებოდა, ღმერთი მათ მთელ მსოფლიოში გაფანტავდა (მეორე რჯული 30:3-4), მაგრამ ის საბოლოოდ აღადგენდა ერს (მუხლი 5). როდესაც ერი აღდგება, მაშინ ისინი სრულყოფილად დაემორჩილებიან მას (მუხლი 8) და ღმერთი მათ კეთილდღეობას მოუტანს (მუხლი 9).



მოზაიკის შეთანხმება (მეორე რჯული 11; და სხვ.). მოზაიკის შეთანხმება იყო პირობითი შეთანხმება, რომელმაც მოიტანა ან ღვთის პირდაპირი კურთხევა მორჩილებისთვის ან ღმერთის პირდაპირი წყევლა დაუმორჩილებლობისთვის ისრაელ ერზე. მოსეს შეთანხმების ნაწილი იყო ათი მცნება (გამოსვლა 20) და დანარჩენი კანონი, რომელიც შეიცავდა 600-ზე მეტ მცნებას — დაახლოებით 300 დადებითი და 300 უარყოფითი. ძველი აღთქმის ისტორიის წიგნებში (ჯოშუა–ესთერი) დეტალურადაა აღწერილი, თუ როგორ მოახერხა ისრაელმა კანონის დაცვა ან როგორ ვერ შეძლო ისრაელმა კანონის დაცვა. მეორე რჯული 11:26-28 დეტალურად აღწერს კურთხევის/წყევლის მოტივს.

დავითის აღთქმა (2 სამუელი 7:8-16). დავითის შეთანხმება აძლიერებს აბრაამის შეთანხმების სათესლე ასპექტს. ამ მონაკვეთში დავითისთვის მიცემული დაპირებები მნიშვნელოვანია. ღმერთმა დაჰპირდა, რომ დავითის შთამომავლობა სამუდამოდ გაგრძელდებოდა და რომ მისი სამეფო სამუდამოდ არ გაქრებოდა (მუხლი 16). ცხადია, დავითის ტახტი ყოველთვის არ ყოფილა. თუმცა დადგება დრო, როცა დავითის შტოდან ვიღაც კვლავ დაჯდება ტახტზე და მეფობს. ეს მომავალი მეფე არის იესო (ლუკა 1:32-33).

ახალი აღთქმა (იერემია 31:31-34). ახალი შეთანხმება არის შეთანხმება, რომელიც დადებულია ჯერ ისრაელის ერთან და, საბოლოოდ, მთელ კაცობრიობასთან. ახალ აღთქმაში ღმერთი გვპირდება ცოდვის პატიებას და იქნება უფლის საყოველთაო ცოდნა. იესო ქრისტე მოვიდა მოსეს კანონის შესასრულებლად (მათე 5:17) და შექმნა ახალი შეთანხმება ღმერთსა და მის ხალხს შორის. ახლა, როდესაც ჩვენ ახალი შეთანხმების ქვეშ ვართ, როგორც იუდეველებს, ასევე წარმართებს შეუძლიათ თავისუფალი იყვნენ კანონის სასჯელისაგან. ახლა ჩვენ გვეძლევა შესაძლებლობა, მივიღოთ ხსნა, როგორც უფასო საჩუქარი (ეფესოელები 2:8-9).

ბიბლიური აღთქმების განხილვისას არის რამდენიმე საკითხი, რომლებზეც ქრისტიანები არ შეთანხმდნენ. პირველი, ზოგიერთი ქრისტიანი ფიქრობს, რომ ყველა აღთქმა პირობითი ხასიათისაა. თუ შეთანხმებები პირობითია, მაშინ ისრაელმა სასტიკად ვერ შეასრულა ისინი. სხვები თვლიან, რომ უპირობო აღთქმები ჯერ კიდევ არ არის სრულად შესრულებული და, მიუხედავად ისრაელის დაუმორჩილებლობისა, ისინი შესრულდება ოდესმე მომავალში. მეორე, როგორ უკავშირდება იესო ქრისტეს ეკლესია აღთქმებს? ზოგს სჯერა, რომ ეკლესია ასრულებს აღთქმებს და ღმერთი აღარასოდეს მოექცევა ისრაელთან. ამას ჰქვია შემცვლელი თეოლოგია და აქვს მცირე ბიბლიური მტკიცებულება. სხვები თვლიან, რომ ეკლესია თავდაპირველად ან ნაწილობრივ შეასრულებს ამ აღთქმებს. მიუხედავად იმისა, რომ ისრაელის მიმართ ბევრი დაპირება ჯერ კიდევ მომავალშია, ბევრს მიაჩნია, რომ ეკლესია გარკვეულწილად იზიარებს აღთქმებს. სხვები თვლიან, რომ აღთქმები არის ისრაელისთვის და მხოლოდ ისრაელისთვის და რომ ეკლესიას არ აქვს მონაწილეობა ამ შეთანხმებებში.



Top