რას ამბობს ბიბლია პენსიაზე დაზოგვის შესახებ?

უპასუხე



ბიბლიაში კონკრეტულად არ არის ნახსენები პენსიაზე დაზოგვა, თავისთავად, და არ არის ნახსენები 401(k) გეგმები, IRA ან მსგავსი. თუმცა, ბიბლია საუბრობს ფულის დაზოგვაზე და ის გვაძლევს მკაფიო პრინციპებს, რომლებიც გვასწავლის, უნდა დაზოგონ თუ არა ქრისტიანებმა პენსიაზე გასვლისთვის.



პენსიაზე გასვლისა და აქციებში ინვესტიციის საკითხები განხილულია ცალკეულ სტატიებში. ეს სტატია ძირითადად ყურადღებას გაამახვილებს საკითხზე, უნდა დაზოგონ თუ არა ქრისტიანებმა ფული მომავალი საჭიროებისთვის, მაგალითად, როდესაც აღარ გამოიმუშავებენ შემოსავალს.





ბიბლია დადებითად საუბრობს სამუშაოს მეშვეობით საკუთარი თავის ფინანსური უზრუნველყოფის შესახებ. 2 თესალონიკელთა 3-ში პავლე აფრთხილებს უსაქმურობის წინააღმდეგ. ის ახსენებს თესალონიკელებს, თუ როგორ შრომობდნენ ის და მისი თანამოაზრეები ეკლესიის მსახურების დროს საკუთარი თავის უზრუნველსაყოფად, მიუხედავად იმისა, რომ მათ ჰქონდათ ეკლესიისგან ფულადი დახმარების მიღების უფლება. მე-10 მუხლში პავლე ამბობს, რომ წესი არის ის, რომ ვინც არ სურს მუშაობა, არ უნდა ჭამოს. მაშასადამე, როგორც ჩანს, ჩვენ ვართ პასუხისმგებელი, რომ ფინანსურად უზრუნველყოთ საკუთარი თავი, როდესაც ეს შესაძლებელია. ჩნდება კითხვა, უნდა დავზოგოთ თუ არა ფულს სამუშაო წლებში, რომ ვიზრუნოთ საპენსიო წლებში, როცა შემოსავლის გამომუშავება არ შეგვიძლია.



იგავების წიგნს აქვს მრავალი შეგონება, რომელიც ხელს უწყობს ფულის და სხვა რესურსების დაზოგვას. იგავების 21:20-ში ნათქვამია: ბრძენი ინახავს რჩეულ საკვებს და ზეითუნის ზეთს, სულელები კი თავისას ყლაპავს. იგავები 6:6–8 იყენებს მწერს გადარჩენის აუცილებლობის საილუსტრაციოდ: წადი ჭიანჭველასთან, ზარმაცო; განიხილეთ მისი გზები და იყავით ბრძენი! მას არ ჰყავს მეთაური, ზედამხედველი ან მმართველი, მაგრამ ის ინახავს თავის პროდუქტებს ზაფხულში და აგროვებს საკვებს მოსავლის დროს.



სამომავლო საჭიროების ამოცნობა და მასზე ზრუნვა დღეს ბიბლიურად ბრძნული საქმეა. ახლა ფინანსური მეურვეობა, მათ შორის პენსიაზე დაზოგვა, საშუალებას მოგვცემს, უკეთ ვემსახუროთ სხვებს მოგვიანებით. ჩვენ ვხედავთ, რომ იოსები ასახავს დაზოგვის სიბრძნეს დაბადება 41-ში, როდესაც მან მოაგროვა დებულებები მომავალი შიმშილობისთვის. შეიძლება ითქვას, რომ ღვთის ბრძანება ისრაელებს, შეაგროვონ საკმარისი მანანა მეექვსე დღეს, რათა უზრუნველყონ როგორც პარასკევს, ასევე შაბათს, არის დაზოგვის ფორმა მომავალი საჭიროებისთვის (იხ. გამოსვლა 16). რა თქმა უნდა, ზოგიერთი ხალხი მეშვიდე დღეს გამოვიდა მის შესაგროვებლად, მაგრამ ვერავინ იპოვეს (მუხლი 27). წინასწარ დაგეგმვისა და დაზოგვის გამო, ისინი შიმშილობდნენ.



მეორე მხრივ, ჩვენ გვაქვს მათეს 6:25–34-ის მსგავსი პასაჟები, სადაც იესო მოგვიწოდებს, არ ვიდარდოთ ხვალინდელი დღისთვის ან ვეძიოთ ქვეყნიერების საქმეები. მოგვიანებით, იესო მოგვითხრობს იგავს მდიდარ სულელზე, რომელსაც ისეთი უამრავი მოსავალი ჰქონდა, რომ უფრო დიდი ბეღლის აშენება განიზრახა, რათა მოეგროვებინა თავისთვის, რათა ეთქვა [თავისთვის]: „ბევრი მარცვლეული გაქვთ დაგროვილი. მრავალი წლის განმავლობაში. გაამარტივეთ ცხოვრება; ჭამე, დალიე და იმხიარულე“ (ლუკა 12:19). მაგრამ ღმერთმა უთხრა მას: „სულელო! ამ ღამით შენგან სიცოცხლეს მოითხოვენ. მაშინ ვინ მიიღებს იმას, რაც შენთვის მოამზადე?“ (მუხლი 20). იესო ამთავრებს ამ განცხადებით: ასე იქნება ის, ვინც თავისთვის ინახავს ნივთებს, მაგრამ არ არის მდიდარი ღმერთის წინაშე (მუხლი 21). როგორც ჩანს, ორივე პასაჟში საკითხი ერთ-ერთია. იესო არ ლაპარაკობს მომავლის საჭიროებისთვის ახლა დაზოგვის წინააღმდეგ. რაზეც ის საუბრობს არის ის, სადაც ჩვენი გული უნდა იყოს ორიენტირებული. ჩვენ უნდა დავაფასოთ ის, რასაც ღმერთი აფასებს, ვენდოთ მის უზრუნველყოფას ჩვენი სიმდიდრის ნაცვლად და ასევე ვიცხოვროთ გონივრულად.

ქრისტიანები გონივრული არიან, გამოიკვლიონ თავიანთი ამჟამინდელი ხარჯვის მოდელი და მათი აღქმული მომავალი ფინანსური საჭიროებები. როდესაც განიხილავთ, თუ როგორ დაზოგოთ პენსიაზე გასვლისთვის, კარგია ილოცოთ ამ საკითხზე, მოიძიოთ წმინდა წერილები ფულის სათანადო გამოყენების შესახებ და შეხვდეთ ფინანსურ მრჩეველს. გადარჩენა ბრძნულია და ღმერთზე მინდობა ბრძნულია. როდესაც ვაგროვებთ პენსიაზე გასვლისას, ჩვენ ვაღიარებთ, რომ მიზანი არ არის ეგოისტური სიამოვნება მდიდრული ცხოვრებით წლების მუშაობის შემდეგ. მიზანი თვითკმარობა კი არ არის, რადგან ჩვენი დამოკიდებულება ყოველთვის ღმერთზეა. მიზანია გამოვიყენოთ ღვთიური სიბრძნე მომავალ წლებში ჩვენი მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად და საკმარისი გვქონდეს სხვებისთვის გაცემის გასაგრძელებლად. ჩვენი ნდობა არ არის სამთავრობო პროგრამებზე ან 401(k)s ან ინდივიდუალურ საპენსიო ანგარიშებზე. ჩვენი გული მაღლა დგას, სადაც არის ჩვენი ნამდვილი საგანძური. საბოლოო ჯამში, ჩვენი ფული ღმერთს ეკუთვნის და მისი მიზნებისთვისაა მიმართული.