რას ამბობს ბიბლია ეგოიზმზე?

უპასუხე
ეგოიზმი არის ის დამოკიდებულება, რომელიც ზრუნავს საკუთარი ინტერესებით სხვის ინტერესებზე მაღლა. თუმცა, ბიბლია გვიბრძანებს, არაფერი გავაკეთოთ ეგოიზმისა და ფუჭი ამპარტავნობისგან, არამედ გონების თავმდაბლობით მივიჩნიოთ ერთმანეთი საკუთარ თავზე მეტად მნიშვნელოვანი; იზრუნეთ არა მხოლოდ თქვენს პირად ინტერესებზე, არამედ სხვათა ინტერესებზეც (ფილიპელები 2:3-4, NASB).
საინტერესოა აღინიშნოს ამ პასაჟში, რომ პავლე ეგოიზმს ადარებს ცარიელ ამპარტავნებას - ტერმინი, რომელიც შეიძლება ითარგმნოს ამაოებად ან ქედმაღლობასთან. ეს ეხება ზედმეტად მაღალ აზრს საკუთარ თავზე. მაშ, ეგოიზმი ნარცისიზმს ჰგავს.
ეგოიზმი ან ცარიელი ამპარტავნება ხშირად გამოიხატება საკუთარი თავის აშენებით და სხვის დანგრევით. ეს არის ხორციელის ერთ-ერთი საქმე გალატელების 5:20-ის მიხედვით. ეს იწვევს უწესრიგობას და ყოველგვარ ბოროტ პრაქტიკას (იაკობი 3:16). ეგოიზმი აიძულა ისრაელის შვილებმა განზრახ გამოსცადონ ღმერთი და მოითხოვეს საკვები, რომელიც მათ სურდათ (ფსალმუნი 78:18). ეგოისტობამ აიძულა მდიდარ ახალგაზრდა მმართველს ზურგი მოექცია იესოს (მათე 19:21-22). ეგოიზმი ანგრევს მეგობრობას (იგავები 18:1), ხელს უშლის ლოცვას (იაკობი 4:3) და მიწიერი სიბრძნის პროდუქტია (იაკობი 3:13-14).
ეგოიზმის საპირისპირო ასევე გვხვდება ფილიპელთა 2-ში: იყო ქრისტესთან გაერთიანება, სინაზე და თანაგრძნობა, თანამოაზრეობა, იგივე სიყვარული, სულითა და განზრახვით ერთიანობა (ფილიპელები 2:2).
ეგოისტური ამბიციების ცოდვასთან ბრძოლა მოითხოვს ჭეშმარიტ თავმდაბლობას. უპრეტენზიო თავმდაბლობა აღადგენს და ზრდის ურთიერთობებს. თავმდაბლობა გულისხმობს ჭეშმარიტი პერსპექტივის ქონას საკუთარ თავზე ღმერთთან მიმართებაში. ნუ იფიქრებთ საკუთარ თავზე იმაზე მეტად, ვიდრე უნდა, არამედ იფიქრეთ საკუთარ თავზე ფხიზელი განსჯით, იმ რწმენის შესაბამისად, რაც ღმერთმა მოგცა (რომაელთა 12:3).
ასევე აუცილებელია ლოცვა და წმინდა წერილის სიყვარული. მიაქციე ჩემი გული შენი წესებისკენ და არა ეგოისტური მიზნისკენ (ფსალმუნი 119:36). სიყვარული ფარავს უამრავ ცოდვას, მათ შორის ეგოიზმს. თუ ჩვენ ნამდვილად ერთგულები ვართ ერთმანეთის მიმართ ძმური სიყვარულით (რომაელთა 12:10), ჩვენ არ შეგვიძლია ვიყოთ ეგოისტები. ქრისტეს დამოკიდებულების ქონა ნიშნავს სინაზის და თანაგრძნობის გამოვლენას ყველას მიმართ, ვისთანაც შეხება გვაქვს.
ეგოიზმის კიდევ ერთი საიმედო წამალი არის იმის ცოდნა, თუ სად არის ჩვენი საგანძური. ქრისტიანი თავისუფლად ინახავს ამქვეყნიურ ნივთებს, რადგან ის აგროვებს საგანძურს ზეცაში (მათე 6:19-21). მან იცის, რომ გაცემა უფრო კურთხეულია, ვიდრე მიღება (საქმეები 20:35) და ცხოვრობს იმ ჭეშმარიტების მიხედვით, რომ ღმერთს უყვარს მხიარული გამცემი (2 კორინთელები 9:7).