რას ნიშნავს სულისაგან შობა?

რას ნიშნავს სულისაგან შობა? უპასუხე



ბიბლია იყენებს რამდენიმე მეტაფორას დაბადებასთან დაკავშირებით, რათა ახსნას რას ნიშნავს მხსნელი ურთიერთობა იესოსთან. ჩვენ ვპოულობთ ტერმინებს, როგორიცაა თავიდან დაბადება (იოანე 3:3), ღვთისგან დაბადებული (იოანე 1:13) და სულისაგან შობილი (იოანე 3:6). ისინი ყველა ერთსა და იმავეს ნიშნავს. დაბადების მეტაფორები გამოიყენება, რადგან ჩვენ ყველას გვესმის ფიზიკური დაბადება. როდესაც ბავშვი იბადება, სამყაროში ახალი ადამიანი ჩნდება. ახალი ცხოვრება გაიზრდება და ახალგაზრდა დაემსგავსება თავის მშობლებს. როდესაც ჩვენ სულისაგან ვიბადებით, ახალი ადამიანი მოდის ახალი სულიერი ცხოვრებით. და როცა ვიზრდებით, ვემსგავსებით ჩვენს ზეციერ მამას (რომაელები 8:29).



ხალხი ცდილობს შეიცნოს ღმერთი სხვადასხვა გზით: ზოგი ცდილობს რელიგიას ან ეთიკური კოდექსის დაცვას; ზოგი ინტელექტისკენ ან ლოგიკისკენ მიმართავს; სხვები ცდილობენ იპოვონ ღმერთი ბუნებაში; და სხვები ემოციური გამოცდილების მეშვეობით, თვლიან, რომ ღმერთი ბინადრობს ყველა გრძნობაზე, რაც მათ შეუძლიათ გამოიჩინონ მასზე ფიქრისას. არცერთი მათგანი ერთი ნაბიჯით არ გვაახლოებს ბიბლიის ღმერთთან რეალურად კომუნიკაციასთან, რადგან ის არ არის შეცნობილი ჩვენი მორალური კოდების, ჩვენი გონების, ჩვენი გარემოს ან ჩვენი ემოციების მეშვეობით. ის არის სული და მათ, ვინც თაყვანს სცემენ, უნდა სცემდნენ თაყვანს სულითა და ჭეშმარიტებით (იოანე 4:24).





წარმოიდგინეთ, რომ ცდილობთ პორტრეტის დახატვას ჩაქუჩითა და ფრჩხილებით ან ცდილობთ კერძის გამოცხობას კალმისა და ქაღალდის გამოყენებით. მეტი ცდა ან ტირილი არ დაგვეხმარება, რადგან ორივე ამოცანა შეუძლებელია აღნიშნული ინსტრუმენტების გათვალისწინებით. ასეა ხორცსა და სულში. ჩვენ არ შეგვიძლია წმინდა, უსხეულო არსებასთან ზიარება ცოდვილი, ხორციელი საშუალებებით. თუ ჩვენი სულები არ დაიბადებიან ღვთის სულისგან სიცოცხლესთან ერთად, ჩვენ უბრალოდ არ გვაქვს მასთან თანაზიარების შესაძლებლობა. ჩვენ სულისაგან უნდა დავიბადოთ.



ღმერთმა დააწესა გზა დაცემული ადამიანებისთვის, რათა შევიდნენ მის წმინდა არსებაში და ეს არის ერთადერთი გზა, რომლითაც შეგვიძლია მასთან მისვლა. იესომ თქვა: მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. არავინ მოდის მამასთან, გარდა ჩემით (იოანე 14:6). როდესაც იესომ შესწირა თავი ცოდვის მსხვერპლად (იოანე 10:18) და კვლავ წამოდგა, მან გააღო კარი, რომელიც ჩაკეტილი იყო. როდესაც ის ჯვარზე მოკვდა, ტაძრის ფარდა ორად გაიშალა, რაც სიმბოლოა იმისა, რომ მან გზა შექმნა ღვთის წინაშე. ღმერთმა გააღო სამოთხის კარი, რათა ვინც ენდობა თავისი ძის მსხვერპლს, ხელახლა დაიბადოს მის სულში (მარკოზი 15:38).



როდესაც ჩვენ ვრწმუნდებით მკვდრეთით აღდგომილ ქრისტეში, ხდება ღვთაებრივი გარიგება (2 კორინთელები 5:21). ღმერთი აშორებს ჩვენგან ცოდვას, დანაშაულს და დაგმობას, რომელიც დავიმსახურეთ მის წინააღმდეგ აჯანყების გამო. ის აგდებს ჩვენს ცოდვას, რამდენადაც აღმოსავლეთი არის დასავლეთიდან (ფსალმუნი 103:12). მონანიებისა და რწმენის მომენტში სულიწმიდა ახალ სიცოცხლეს შთააგონებს ჩვენში და ჩვენი სხეულები ხდება მისი ტაძარი (1 კორინთელთა 3:16). ჩვენს სულებს ახლა შეუძლიათ ღვთის სულთან ურთიერთობა, რადგან ის გვარწმუნებს, რომ მას ვეკუთვნით (რომაელთა 8:16).



ჩვენ შეიძლება ვიფიქროთ ადამიანის სულზე, როგორც გაფუჭებული ბუშტი, რომელიც უსიცოცხლოდ კიდია ჩვენს გულებში. ჩვენ ძლივს ვაცნობიერებთ მის არსებობას, სანამ ღმერთი ჩვენს სახელებს არ მოუწოდებს და არ დაიწყება გამოღვიძება. როდესაც ჩვენ ვპასუხობთ ღვთის მოწოდებას მონანიებით და რწმენით, რაც იესო ქრისტემ გააკეთა გადარჩენისთვის, ჩვენ სულისაგან ვიბადებით. ამ დროს ბუშტი იბერება. სულიწმიდა შემოდის ჩვენს სულებში და გვავსებს. ის იწყებს თავის გარდაქმნის საქმეს ისე, რომ ჩვენ დავიწყებთ იესოს დამსგავსებას (2 კორინთელები 5:17; რომაელები 8:29).

მსოფლიოში მხოლოდ ორი ტიპის ადამიანი არსებობს: სულით დაბადებული და არა. საბოლოო ჯამში, მხოლოდ ამ ორ კატეგორიას აქვს მნიშვნელობა (იოანე 3:3). ჩვენი მიწიერი ცხოვრება არის გაფართოებული შესაძლებლობა, რომ ვუპასუხოთ ღვთის მოწოდებას და დავიბადოთ სულისაგან (ებრაელები 3:15).



Top