რას ნიშნავს, რომ ადამიანის გული გეგმავს მის გზებს, მაგრამ უფალი წარმართავს მის ნაბიჯებს (იგავები 16:9)?

ადამიანმა შეიძლება იფიქროს, რომ იცის რას აკეთებს და სად მიდის ცხოვრებაში, მაგრამ საბოლოო ჯამში ღმერთია, ვინც განსაზღვრავს მის ნაბიჯებს. ეს არ ნიშნავს, რომ ღმერთი მართავს ჩვენს ცხოვრებას ან რომ ჩვენ უბრალოდ თოჯინები ვართ. ამის ნაცვლად, ეს ნიშნავს, რომ ღმერთი არის სუვერენული და აკონტროლებს. მან იცის, რა არის ჩვენთვის საუკეთესო, მაშინაც კი, როცა ჩვენ არა. იგავები 16:9 არის შეხსენება, რომ ჩვენ უნდა მივენდოთ უფალს და გადავცეთ ჩვენი გეგმები მას. ჩვენ შეიძლება გვქონდეს საკუთარი წარმოდგენები იმის შესახებ, თუ რა გვინდა და სად გვინდა წასვლა, მაგრამ საბოლოო ჯამში ღმერთია ის, ვინც გვიხელმძღვანელებს და გვიხელმძღვანელებს. ეს არ ნიშნავს, რომ ყველაფერი ყოველთვის ჩვენი გეგმის მიხედვით წარიმართება, მაგრამ ეს ნიშნავს, რომ ღმერთი აკონტროლებს და მან იცის, რა არის ჩვენთვის საუკეთესო. ასე რომ, როდესაც გრძნობთ თავს დაკარგულად ან გაურკვევლად თქვენი მომავლის შესახებ, გახსოვდეთ, რომ უფალს აქვს თქვენთვის გეგმა. მიენდეთ მას და ჩააბარეთ თქვენი გეგმები მის სუვერენიტეტს.

უპასუხე

სოლომონი, იგავების წიგნში, რამდენჯერმე განიხილავს ადამიანის დაგეგმვისა და ღვთის ხელმძღვანელობის საქმეს (იგავები 16:1; 19:21; 20:24). ამის ერთი მაგალითი გვხვდება იგავების 16:9-ში: ადამიანის გული გეგმავს თავის გზას, მაგრამუფალოხელმძღვანელობს თავის ნაბიჯებს (NKJV). კაცობრიობა ხშირად გეგმავს და ემზადება მომავალი მოვლენებისთვის, მაგრამ თითოეულ შემთხვევაში ღმერთი ხელმძღვანელობს შედეგს.

იობის წიგნი გვაძლევს დიდ მაგალითს ადამიანის გეგმებსა და ღვთის ხელმძღვანელობას შორის ურთიერთობის შესახებ. ღმერთმა იობი მართალ ადამიანად მიიჩნია (იობი 1:1, 8). ეჭვგარეშეა, იობს ჰქონდა მომავლის გეგმები, მათ შორის იყო მინდორში მუშაობის გაგრძელება (იობი 1:14–15), მსხვერპლის გაღება შვილებისთვის (იობი 1:5), სიკეთის მიღება უფლისგან (იობი 2:10) და ა.შ. იობის ცხოვრების აყვავებულ პერიოდში (იობი 1:1–3), სატანა გამოჩნდა უფლის წინაშე და მიეცა ნებართვა, გამოეცადა იობის შიში უფლის მიმართ. სატანამ ეს გამოცდა ჩაატარა იმით, რომ აიღო იობის ისეთი ნივთები, როგორიცაა მისი მატერიალური ქონება, ოჯახი და ჯანმრთელობა, დარწმუნებული იყო, რომ იობი დაწყევლებდა ღმერთს მისი დაკარგვის გამო. ღმერთმა წარმართა ეს მოვლენები, გამოიყენა სატანა იობის შესამოწმებლად (იობი 1:12; 2:6). იობი, რა თქმა უნდა, არ აპირებდა მთელი თავისი ქონების დაკარგვას (იობი 1:13–17), მისი შვილები დაიღუპნენ სტიქიის შედეგად (იობი 1:18–19) და ცოლს ეთქვა, რომ დაწყევლა ღმერთი და მოკვდე (იობი 2: 9), მაგრამ ღმერთმა წარმართა შედეგები.

იობის ისტორია, რა თქმა უნდა, ამით არ მთავრდება, მაგრამ იობის გეგმებისა და იმ ნაბიჯების კონტრასტი, რომლის გადადგმაც ღმერთმა დაავალა, გვიჩვენებს ურთიერთობას ადამიანის სამომავლო გეგმასა და ღვთის ამჟამინდელ ხელმძღვანელობას შორის. ისევე, როგორც ღმერთმა წარმართა გარემოებები და მოვლენები იობის ცხოვრებაში, ღმერთი ხელმძღვანელობს და განსაზღვრავს ჩვენს გარემოებებსა და მოვლენებს დღეს. ჩვენ შეგვიძლია ნუგეში ვიყოთ იმის ცოდნა, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი აკონტროლებს შედეგებს.

კიდევ ერთი მაგალითი იმისა, რომ უფალი ხელმძღვანელობს კაცობრიობის ნაბიჯებს, ჩანს ფსალმუნი 37:20–26. დავითმა, ისრაელის მეორე მეფემ, დაწერა ეს ფსალმუნი თავისი ცხოვრების შემდგომ წლებში (ფსალმუნი 37:25). ფსალმუნის ნაწილი უპირისპირდება უფლის ქმედებებს ბოროტთა და მართალთა მიმართ. 22-ე ლექსში დავითი განიხილავს მათუფალოაკურთხებს და წყევლის. კურთხეულები არიან მართალნი მოსეს კანონის თანახმად, ხოლო დაწყევლილნი ბოროტები (იხ. მეორე რჯული 27-28). მართალ კაცს, რომელსაც ახარებს უფალი, დაპირებულია მტკიცე ნაბიჯები (ფსალმუნი 37:23). მას შეუძლია თავდაჯერებულად წინსვლა, რადგან, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება დაბრკოლდეს, ის არ დაეცემაუფალოუჭერს მას ხელით (მუხლი 24).

ღვთის ხელმძღვანელობით მუშაობის შედეგად დავითს უხარია შედეგები: დამნაშავეები მთლიანად განადგურდებიან; ბოროტთა შთამომავლობა დაიღუპება. მართალნი დაიმკვიდრებენ მიწას და მარადიულად იცხოვრებენ მასში (ფსალმუნი 37:28b–29). ღვთის უზენაესობამ უნდა ანუგეშოს ქრისტეს მორწმუნე. ღმერთი აკონტროლებს. გონივრულია მომავლის დაგეგმვა, მაგრამ ჩვენ უნდა ვიპოვოთ ნუგეში იმაში, რომ საბოლოო ჯამში ღმერთი ხელმძღვანელობს ჩვენს ნაბიჯებს. მისი გეგმა კარგ გზაზე მიგვიყვანს - ის, რითაც ყველამ უნდა გვიხაროდეს.