რა არის კონტექსტური თეოლოგია?

რა არის კონტექსტური თეოლოგია?

კონტექსტური თეოლოგია არის თეოლოგიის ფილიალი, რომელიც სწავლობს ქრისტიანობისა და სხვა კულტურების ურთიერთობას. ის ყურადღებას ამახვილებს იმაზე, თუ როგორ შეიძლება სახარების კომუნიკაცია სხვადასხვა კულტურის ადამიანებისთვის შესაბამისი გზით. კონტექსტუალური თეოლოგები ხშირად იყენებენ ტერმინს „ინკულტურაცია“ სახარების ახალ კულტურაში მოყვანის პროცესის აღსანიშნავად. ეს გულისხმობს კულტურის მსოფლმხედველობის, ღირებულებებისა და ტრადიციების გააზრებას და შემდეგ გზების ძიებას სახარების კომუნიკაციის ისე, რომ გასაგები და შინაარსიანი იყოს ამ კონტექსტში. კონტექსტუალური თეოლოგია მნიშვნელოვანია, რადგან ის გვეხმარება გავიგოთ, თუ როგორ შეიძლება იყოს სახარება რელევანტური სხვადასხვა კულტურის ადამიანებისთვის. ის ასევე გვეხმარება თავიდან ავიცილოთ გაუგებრობები და კულტურული იმპერიალიზმი.

უპასუხე





ასევე ცნობილი როგორც ენკულტურაცია, კონტექსტუალური თეოლოგია ეხება იმ ხერხს, რომლითაც ეკლესია ყველა ეპოქაში მიდრეკილია მოერგოს თავისი სწავლებები იმ კულტურას, რომელშიც ის იმყოფება. ამის მრავალი მაგალითი არსებობს, მაგრამ, ალბათ, საუკეთესო გვხვდება 1 კორინთელთა 11:4–7-ში. პავლეს სწავლება აქ დაკავშირებულია თავსაფარებთან. ამ კულტურის ქალისთვის თავის არდაფარვა წარმოუდგენელი იყო. მორწმუნე კორინთელი ცოლის თავსაბურავი ან გადასაფარებელი ცხადყოფდა, რომ იგი ქმრის ძალაუფლების ქვეშ იყო და, შესაბამისად, ემორჩილებოდა ღმერთს. კორინთულ კულტურაში ქალები ჩვეულებრივ ატარებდნენ თავსაბურავს, როგორც ქმრისადმი მორჩილების სიმბოლოს. პავლე ადასტურებს ამ კულტურული პროტოკოლის მიმდევრობის სისწორეს - ქალებისთვის თავსაბურავის მოშორება სრულიად არასწორ სიგნალს გაუგზავნის კულტურას. სინამდვილეში, პავლე ამბობს, რომ თუ ქრისტიანი ქალი უარს იტყვის თავის დაფარვაზე, მან ასევე შეიძლება გაიპარსოს თმაც, რაც სირცხვილს გამოიწვევს (მუხლი 6). ქალი, რომელიც ამ კულტურაში უარს ამბობდა საფარის ტარებაზე, ძირითადად ამბობდა, უარს ვამბობ ღვთის ბრძანების დამორჩილებაზე. პავლე მოციქულის სწავლება იყო, რომ ქალის მიერ საფარველის ტარება იყო ღმერთისადმი და მისი დამკვიდრებული ავტორიტეტისადმი მორჩილების გულის დამოკიდებულების გარეგნული მაჩვენებელი. ამ სწავლების ადაპტაცია სხვადასხვა კულტურებთან არის კონტექსტური თეოლოგიის სფერო.



ცხადია, ბიბლიის სწავლებები ზოგჯერ უნდა იქნას განმარტებული კულტურის კონტექსტში. მიუხედავად ამისა, ღვთის სიტყვის ძირითადი პრინციპები დღესაც ისეთივეა, როგორიც იყო მათი დაწერის დროს. 1 კორინთელთა პასაჟის პრინციპი არის ის, რომ ქრისტე არის თავი სხეულზე და ქმარი არის თავი ცოლზე, რომელიც უნდა ემორჩილებოდეს მას და აჩვენოს მისი მორჩილება კულტურულად სათანადო გზებით.



კონტექსტური თეოლოგია იყენებს ბიბლიის პრინციპებს, მაგრამ ფილტრავს მას თანამედროვე საცნობარო წერტილების ლინზებით. ასეთი საღვთისმეტყველო სისტემის ჩამოყალიბებისას გასათვალისწინებელია ენობრივი, სოციალურ-პოლიტიკური, კულტურული და იდეოლოგიური ფაქტორები. შედეგი ზოგჯერ არის რწმენების სინკრეტული ჯიში. იესოს მიყოლა ერთ კულტურასა და კონტექსტში შეიძლება ძალიან განსხვავდებოდეს, ვიდრე იესოს მიყოლა სხვა კულტურაში მსოფლიოს მეორე მხარეს - და ეს შეიძლება საერთოდ არ ჰგავდეს ქრისტიანობას. ცხადია, რომ კონტექსტური თეოლოგია ყურადღებით უნდა იქნას გამოყენებული. ყოველთვის არის საშიშროება, რომ ჭეშმარიტების კულტურასთან შეგუებისას ჭეშმარიტება კომპრომეტირებული იყოს და სახარება დაიკარგოს თარგმანში.







Top