რა არის ფილოსოფიური თეოლოგია?
უპასუხე ფილოსოფიური თეოლოგია არის თეოლოგიის ფილიალი, რომელშიც ფილოსოფიური მეთოდები გამოიყენება ღვთაებრივი ჭეშმარიტების უფრო მკაფიო გაგებამდე. არსებობს კამათი იმის შესახებ, უნდა იყოს თუ არა თეოლოგია და ფილოსოფია ჩართული ადამიანის ძალისხმევაში ჭეშმარიტებამდე მისასვლელად, ან შეუძლია თუ არა ღვთაებრივი გამოცხადება დამოუკიდებლად დადგეს. საუკუნეების მანძილზე არსებობდა რამდენიმე განსხვავებული თეორია იმის შესახებ, თუ როგორ ფართოდ უნდა იქნას გამოყენებული ფილოსოფიური სისტემები თეოლოგიურ ცნებებზე. ზოგი ამბობს, რომ ეს ორი აბსოლუტურად განცალკევებული უნდა იყოს, რომ მათ ერთმანეთთან არაფერი აქვთ საერთო. სხვები ამბობენ, რომ ფილოსოფია და მიზეზი აუცილებელია, თუ ადამიანს სურს სწორად გაიგოს ღვთაებრივი გამოცხადება. სხვები კი ზომიერ მიდგომას იჩენენ და ამბობენ, რომ ფილოსოფია სასარგებლო ინსტრუმენტია, მაგრამ მასზე მთლად დაყრდნობა არ შეიძლება.
ფილოსოფიური თეოლოგია წარმოიშვა მე-18 და მე-19 საუკუნეებში, როდესაც პოზიტივისტი, მოდერნისტი და განმანათლებლობის მოაზროვნეები თავს დაესხნენ ქრისტიანობას. თეოლოგებს სურდათ საშუალება აეხსნათ და დაეცვათ თავიანთი რწმენა და აღმოაჩინეს, რომ მათ შეეძლოთ ფილოსოფიური მეთოდების გამოყენება ღვთაებრივი გამოცხადების დასაცავად. ფილოსოფიის გამოყენება თეოლოგიის ანალიზისა და ასახსნელად არ ყოფილა უპრეცედენტო. თომა აკვინელი, ავგუსტინე და სხვა ადრეული თეოლოგები გამოიყენეს არისტოტელესა და სოკრატეს იდეები თავიანთ ნაშრომებში, რათა დაეფიქრებინათ და გაეგოთ ბიბლიაში წარმოდგენილი ცნებები. ბევრი თანამედროვე აპოლოგეტი ჯერ კიდევ იყენებს ფილოსოფიურ არგუმენტებს; მაგალითად, ღვთის არსებობის ტელეოლოგიური და ონტოლოგიური არგუმენტები მტკიცედ არის ფესვგადგმული ფილოსოფიურ თეოლოგიაში.
ბიბლია ამბობს, რომ საქმის ძიება ან ჭეშმარიტების ძიება, რომელიც ღმერთმა დაუმალა, დიდებულია ( იგავები 25:2 ). ჩვენ მოგვეცა მსჯელობის უნარი და ფილოსოფიის შესწავლაში ცუდი არაფერია. ამავდროულად, ფრთხილად უნდა ვიყოთ. ფილოსოფიის შესწავლაში ბევრი სულიერი საფრთხეა. ღმერთი გვაფრთხილებს, რომ თავი დავანებოთ უღვთო ლაპარაკს და საპირისპირო იდეებს, რასაც ცრუ ცოდნას უწოდებენ (1 ტიმოთე 6:20). ადამიანის მიერ შექმნილი თეორიები და ადამიანური სპეკულაციები ვერაფერს შემატებენ ღვთის სიტყვას, რაც საკმარისია იმისათვის, რომ აღჭურვათ ყველა კარგი საქმისთვის (2 ტიმოთე 3:16–17). იობი და მისი სამი მეგობარი ცდილობდნენ გაეგოთ ღვთის გზები ადამიანური მსჯელობით და ვერ შეძლეს. ბოლოს ღმერთმა უთხრა მათ, რომ ისინი ცოდნის გარეშე სიტყვებით აბნელებდნენ გამოცხადებას (იობი 38:2).
ფილოსოფიური თეოლოგია არის ინსტრუმენტი, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას სწორი ან არასწორი გზით. ეს არის მოტივისა და პრიორიტეტის საკითხი: თუ ჩვენ შევეცდებით გავიგოთ ღმერთის გზები და აზრები ადამიანის მიერ შექმნილ კონსტრუქციებზე დაყრდნობით, იმედგაცრუებული დავრჩებით. ადამიანი ბაბილონის კოშკიდან დღემდე ცდილობს დაამტკიცოს ღმერთამდე მიღწევის უნარი. მაგრამ თუ სიყვარულითა და ღმერთის შეცნობის სურვილით მოტივირებულნი ვიყენებთ ჩვენს გონებას მისი სიტყვის უკეთ გასაგებად, ჩვენი შესწავლა დაჯილდოვდება. ფილოსოფია არ არის თავად ჭეშმარიტება, არამედ ემორჩილება ჭეშმარიტებას. ფილოსოფია შეიძლება გახდეს ჭეშმარიტების უკეთ აღქმის ინსტრუმენტი. ღვთის შთაგონებულ, უტყუარ სიტყვას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს; ნებისმიერმა ადამიანურმა ფილოსოფიამ მეორეხარისხოვანი ადგილი უნდა დაიკავოს. ბიბლია არის ჩვენი ფილოსოფიების მსაჯული და არა პირიქით (იხ. ებრაელთა 4:12).
გირჩევთ
