რატომ დაუშვა ღმერთმა სოლომონს ჰყოლოდა 1000 ცოლი და ხარჭა?

უპასუხე



პირველ მეფეთა 11:3-ში ნათქვამია, რომ სოლომონს ჰყავდა შვიდასი ცოლი, პრინცესა და სამასი ხარჭა. ცხადია, ღმერთმა ნება დართო სოლომონს ჰყოლოდა ეს ცოლები, მაგრამ შემწეობა არ არის იგივე, რაც მოწონება. სოლომონის ქორწინების გადაწყვეტილებები პირდაპირ არღვევდა ღვთის კანონს და ამას მოჰყვა შედეგები.






სოლომონმა კარგად დაიწყო ცხოვრება ადრეულ ასაკში და მოისმინა მამის, დავითის რჩევა, რომელიც ჩაწერილია 1 მეფეთა 2:2-3-ში: გაძლიერდი, გამოიჩინე თავი კაცი და დააკვირდი, რას ითხოვს უფალი, შენი ღმერთი: იარე მის მიხედვით. გზები და დაიცავით მისი დადგენილებები და ბრძანებები, მისი კანონები და მოთხოვნები, როგორც ეს წერია მოსეს კანონში, რათა წარმატებული იყოთ ყველაფერში, რასაც აკეთებთ და სადაც არ უნდა წახვიდეთ. სოლომონის ადრეული თავმდაბლობა ნაჩვენებია 1 მეფეთა 3:5-9-ში, როდესაც ის სიბრძნეს ითხოვს უფლისგან. სიბრძნე არის გამოყენებითი ცოდნა; ის გვეხმარება მივიღოთ გადაწყვეტილებები, რომლებიც პატივს სცემს უფალს და ეთანხმება წმინდა წერილებს. სოლომონის იგავების წიგნი სავსეა პრაქტიკული რჩევებით, თუ როგორ უნდა მივყვეთ უფალს. სოლომონმა ასევე დაწერა სოლომონის სიმღერა, რომელიც წარმოგვიდგენს მშვენიერ სურათს იმის შესახებ, თუ როგორი განზრახვა აქვს ღმერთს ქორწინებაში. ასე რომ, მეფე სოლომონ იცოდა რა იყო სწორი, მაშინაც კი, თუ ის ყოველთვის არ მიჰყვებოდა სწორ გზას.



დროთა განმავლობაში სოლომონმა დაივიწყა საკუთარი რჩევა და წმინდა წერილის სიბრძნე. ღმერთმა მკაფიო მითითებები მისცა ყველას, ვინც იქნებოდა მეფე: არ შეკრიბოს ცხენები, არ გამრავლდეს ცოლები და არ დაგროვდეს ვერცხლი და ოქრო (მეორე რჯული 17:14-20). ეს ბრძანებები შექმნილია იმისთვის, რომ მეფეს არ დაეჯერებინა სამხედრო ძალა, მიჰყოლოდა უცხო ღმერთებს და დაეყრდნო სიმდიდრეს და არა ღმერთზე. სოლომონის ცხოვრების ნებისმიერი გამოკვლევა აჩვენებს, რომ მან დაარღვია სამივე ღვთაებრივი აკრძალვა!





ამრიგად, სოლომონის მიერ მრავალი ცოლისა და ხარჭის აღება ღვთის სიტყვის პირდაპირ დარღვევა იყო. როგორც ღმერთმა იწინასწარმეტყველა, როცა სოლომონი დაბერდა, მისმა ცოლებმა მისი გული სხვა ღმერთებისკენ იბრუნეს და მისი გული ბოლომდე არ იყო მიძღვნილი უფალს, თავის ღმერთს (1 მეფეები 11:4). ცოლების მოსაწონად სოლომონმა მსხვერპლშეწირვაშიც კი მიიღო მონაწილეობა მილკომის (ან მოლექისთვის), ღმერთისთვის, რომელიც საზიზღარი მოქმედებების შესრულებას მოითხოვდა (1 მეფეები 11:7—8).



ღმერთმა დაუშვა სოლომონს, რომ არჩევანი გაეკეთებინა დაუმორჩილებლობისთვის, მაგრამ სოლომონის არჩევანმა გარდაუვალი შედეგები მოიტანა. ასე უთხრა უფალმა სოლომონს: „რადგან ეს შენი დამოკიდებულებაა და არ დაიცავი ჩემი აღთქმა და ჩემი დადგენილებები, რომლებიც გიბრძანე, აუცილებლად ჩამოგგლეჯ სამეფოს და მივცემ შენს ერთ-ერთ ქვეშევრდომს“ (1. მეფეთა 11:11). ღმერთმა წყალობა გამოიჩინა სოლომონს დავითის გულისთვის (მუხლი 12), მაგრამ სოლომონის სამეფო საბოლოოდ გაიყო. სოლომონის კიდევ ერთი სასჯელი იყო ომი ედომელებთან და არამებთან (მუხლები 14-25).

სოლომონი არ იყო მარიონეტული მეფე. ღმერთმა არ აიძულა ის, რაც სწორი იყო. პირიქით, ღმერთმა გამოაცხადა თავისი ნება, აკურთხა სოლომონი სიბრძნით და მოელოდა, რომ მეფე დაემორჩილებოდა. სიცოცხლის ბოლო წლებში სოლომონმა არჩია არ დაემორჩილა და ის პასუხისმგებლობას აძლევდა თავის გადაწყვეტილებებზე.

სასწავლებელია, რომ სოლომონის სიცოცხლის ბოლოს ღმერთმა გამოიყენა იგი კიდევ ერთი წიგნის დასაწერად, რომელსაც ბიბლიაში ვპოულობთ. ეკლესიასტეს წიგნი გადმოგვცემს დანარჩენ ისტორიას. სოლომონი მთელ წიგნში მოგვითხრობს ყველაფერს, რაც ცდილობდა ღმერთის გარდა ამქვეყნად, ანუ მზის ქვეშ, სრულყოფილება ეპოვა. ეს არის მისი საკუთარი ჩვენება: მე დავაგროვე ვერცხლი და ოქრო ჩემთვის, მეფეთა და პროვინციების განძი. შევიძინე. . . ჰარემიც - ადამიანის გულის სიამოვნება (ეკლესიასტე 2:8). მაგრამ მისმა ჰარემს ბედნიერება არ მოუტანა. სამაგიეროდ, ყველაფერი უაზრო იყო, ქარის დევნა; არაფერი მოიპოვა მზის ქვეშ (მუხლი 11). ეკლესიასტეს დასასრულს ვპოულობთ ბრძნულ რჩევას: აი, დასკვნა: გეშინოდეთ ღვთისა და დაიცავით მისი მცნებები, რადგან ეს არის ადამიანის მთელი [მოვალეობა] (ეკლესიასტე 12:13).

არასოდეს არის ღმერთის ნება, რომ ვინმემ შესცოდოს, მაგრამ ის გვაძლევს საშუალებას, რომ საკუთარი არჩევანი გავაკეთოთ. სოლომონის ამბავი ჩვენთვის მძლავრი გაკვეთილია იმისა, რომ დაუმორჩილებლობა არ ღირს. არ არის საკმარისი კარგად დაწყება; ჩვენც უნდა ვეძიოთ ღვთის წყალობა, რომ კარგად დავასრულოთ. ღმერთის გარეშე ცხოვრება ჩიხია. სოლომონს ეგონა, რომ 1000 ცოლისა და ხარჭის ყოლა ბედნიერებას მოასწავებდა, მაგრამ რაც არ უნდა სიამოვნება მიიღო, მის ფასად არ ღირდა. ბრძენმა სოლომონმა დაასკვნა, რომ მისი სიამოვნების ცხოვრება უაზრო იყო (ეკლესიასტე 12:8) და ეკლესიასტეს წიგნი მთავრდება გაფრთხილებით, რომ ღმერთი ყოველ საქმეს განაჩენს გამოიტანს (მუხლი 14).