რატომ არის იესოს მოწოდების წესი განსხვავებული სახარებაში?

უპასუხე



ოთხი სახარებიდან თითოეული მოიცავს იესოს პირველი მოწაფეების მოწოდებას; სინოპტიკური სახარებები (მათე, მარკოზი და ლუკა) ასევე შეიცავს თორმეტთა ჩამონათვალს, ხოლო იოანე უბრალოდ ახსენებს მათ ჯგუფად (მათე 4:18–22; 10:2–4; მარკოზი 1:16–20; 3:16). –19; ლუკა 5:4–11; 6:13–16; იოანე 1:35–51). მოწაფეების მოწოდების თანმიმდევრობა და სიაში მათი სახელების მოწოდება განსხვავდება ანგარიშების მიხედვით.



მათეს 4:18–22-ში, პირველი მოწაფეები, რომლებიც გამოიძახეს, ასე ჩამოთვლილია:


სიმონ პეტრე და ანდრია


ჯეიმსი და იოანე



მარკოზი 1:16–20, ჩამოთვლილია პირველი მოწაფეები იმავე თანმიმდევრობით:


სიმონი და ანდრია
ჯეიმსი და იოანე



ლუკას 5:4–11 ჩამოთვლილია პირველი მოწაფეები, როგორც
სიმონ პეტრე
ჯეიმსი და იოანე

იოანე 1:35–51 მოგვითხრობს იესოს ადრეულ შეხვედრებზე ამ კაცებთან:
ანდრია და უსახელო კაცი - თითქმის აუცილებლად იოანე, რომელიც არასოდეს ასახელებს საკუთარ თავს საკუთარ სახარებაში
სიმონ პეტრე
ფილიპე
ნათანაელი (ასევე ეძახიან ბართლომეს)

პირველი ექვსი მოწაფე იყო პეტრე, ანდრია, იაკობი, იოანე, ფილიპე და ბართლომე. განსხვავებები იოანეს ანგარიშსა და სინოპტიკის ანგარიშს შორის მარტივად აიხსნება. იოანე მოგვითხრობს იესოს პირველ შესავალ შეხვედრაზე ანდრიასთან, იოანესთან, პეტრესთან, ფილიპესთან და ნათანაელთან. სინოპტიკოსები აღწერენ ამ კაცების რეალურ მოწოდებას, გაჰყვნენ იესოს. როდესაც იესომ უთხრა პეტრეს თევზაობის ნავში, გამომყოლოდა, პეტრემ მაშინვე დატოვა ბადეები და დაემორჩილა, პეტრე არ მიჰყვებოდა სრულიად უცხო ადამიანს. ის ადრე შეხვდა იესოს და გაატარა დრო მასთან. იგივე ეხება ანდრიას, ჯეიმსს და იოანეს.

მათე (ასევე ეძახიან ლევი) გამოიძახეს ცალკე, პირველი ექვსის შემდეგ (მათე 9:9–13; მარკოზი 2:13–17; ლუკა 5:27–32).

ბიბლია არ აღწერს დანარჩენი ხუთი მოწაფის მოწოდებას. იესოს მრავალი ადამიანი მიჰყვებოდა მას მსახურების დასაწყისში. ლუკა 6:12–16 გვეუბნება, რომ ერთი ღამის ლოცვის შემდეგ, იესომ ოფიციალურად დაასახელა თავისი თორმეტი მოწაფე, რომლებსაც მან ასევე მოციქულები უწოდა:
სიმონ პეტრე
ანდრია
ჯეიმსი
იოანე
ფილიპე
ბართლომე (ნათანაელი)
მათე
თომას
იაკობი ალფეოსის ძე
სიმონი, რომელსაც ზილოტი ერქვა
იუდა იაკობის ძე (სხვაგან ეძახიან თადეოსს)
იუდა ისკარიოტელი

მოციქულთა მოწოდების თანმიმდევრობა არ არის მთავარი აქცენტი მათი მოწოდების შესახებ. უფრო სწორად, აქცენტი კეთდება იმაზე, რომ მათ საერთოდ დაურეკეს. არცერთი მათგანი არ იყო იესოს მოწოდების ღირსი. ცოტანი თუ იყვნენ კეთილშობილური წარმოშობის და არცერთ მათგანს არ ჰქონდა რელიგიური გავლენა. მოწაფეებიდან ოთხი მაინც მეთევზე იყო. სიმონი იყო ზელოტი, პოლიტიკური ჯგუფის ნაწილი, რომელიც რომის მთავრობის დამხობას ცდილობდა. მათე მუშაობდა რომის მთავრობაში, როგორც გადასახადების ამკრეფი და არსებითად განიხილებოდა, როგორც ისრაელების მოღალატე. იუდა ისკარიოტელმა საბოლოოდ გასცა იესო.

მიუხედავად ამ კაცთა წარმომავლობისა და განათლების დონის მრავალფეროვნებისა, მათ ჰქონდათ მნიშვნელოვანი მოწოდება, როგორც იესოს თავდაპირველი თორმეტი მოწაფე. მათი საპატიო საქმე იყო. ისინი გახდნენ იესოს საქმეების თვითმხილველები დედამიწაზე, ისევე როგორც მისი აღდგომა. სწორედ ამ კაცებმა (იუდა ისკარიოტელის გამოკლებით) ჩაუყარეს საფუძველი ეკლესიას (ეფესელთა 2:20). სწორედ მათი სულით გაძლიერებული მოწმობით დაიწყო ეკლესია (საქმეები 2). მათმა მუშაობამ ხელი შეუწყო ახალი აღთქმის წერილების მიწოდებას, რაც დღეს გვაქვს. მომავალი ახალი იერუსალიმის კედლის თორმეტი საძირკველი მათზე იქნება ამოტვიფრული თორმეტი მოციქულის სახელები (გამოცხადება 21:14).